Chociaż taki panuje stereotyp, naukowcom nie udało się go potwierdzić. Jak to możliwe, że niektórym pracusiom – wbrew powszechnie panującej opinii – udaje się budować udane relacje z partnerem?
W styczniowym numerze magazynu „Human Relations” brytyjscy badacze analizują pracę i związki niemal trzech setek par, w których obie strony ciężko pracują i rozwijają karierę.
Praca albo związek? Bzdura!
– Wyniki przeczą przekonaniu, że praca po godzinach jest zagrożeniem dla każdego romantycznego związku – piszą naukowcy.
Oczywiście nie jest też tak, że ciężkie przypadki pracoholizmu nie mają wpływu na rozpad małżeństw. Mają. Ale są też sposoby chronienia życia prywatnego przed zagrożeniami wynikającymi z dużego zaangażowania w sprawy zawodowe.
Dzięki zbadaniu powiązań między czasem pracy badanych osób, jakością ich życia prywatnego i poziomem szczęścia w związkach, naukowcy odkryli, że pary poświęcające mnóstwo uwagi własnym karierom są w stanie rekompensować sobie czas poświęcony pracy, wykorzystując maksymalnie swój czas wolny. Naukowcy podkreślają, że badane osoby są świadome, że nie można mieć wszystkiego – pewne ustępstwa są niezbędne. Jednak satysfakcja z sukcesów zawodowych obojga partnerów może iść w parze z satysfakcjonującym życiem prywatnym. Jest to kwestia odpowiedniego nastawienia, dojrzałego zarządzania swoim czasem i mądrego pilnowania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.
Kluczem jest balans praca-życie
– Nie ma powiązania między czasem pracy a zadowoleniem w związku z drugą osobą – konkludują autorzy badań. – Nasze wyniki podważają zdroworozsądkowe oczekiwania co do negatywnego wpływu wielogodzinnej pracy na życie prywatne.
Nie oznacza to jednak, że każdemu ta sztuka się uda. Znacznie łatwiej jest wypracować zdrowy balans praca-życie w sytuacji, gdy nie ma konieczności mnożenia nadgodzin i sprawdzania maila wieczorami. Prawdopodobnie jest często tak, że osoby mocno inwestujące w karierę i odnoszące sukcesy zawodowe są równocześnie osobami, które dobrze zarządzają swoim czasem. W pracy i poza pracą, bo czas poza biurem nie różni się przecież od tego w biurze!